Om half acht opgestaan. We hebben allebei voor het eerst een (sort of) Irish breakfast genomen: twee sausages, twee plakken uitgebakken bacon, een gebakken ei, potato bread en geroosterd soda bread. Het was vooral veel en vooral vet. Van de helft hebben we een lunchpakket gemaakt voor onderweg. Om 10 uur zijn we vertrokken met als tussenbestemming: Carrick-a-rede. Dat is een touwbrug die het vasteland verbindt met het eilandje Carrick Island.
Al vanaf zo'n drie eeuwen geleden hebben zalmvissers bruggen aangelegd op deze plek. De huidige brug is in 2000 gebouwd.
We hadden zin in een lange wandeling, dus de auto geparkeerd bij het kerkje aan de haven.
Daarna richting Carrick-a-rede brug gelopen. Om over de brug te lopen (een piepklein stukje) moet je 5,60 pond betalen. Dat vonden we allebei niet de moeite waard, dus hebben we de brug links laten liggen. Teruggelopen naar de plek waar we onze auto hadden laten staan en richting het zuiden gereden.
Voor de lunch zijn we gestopt op een kleine picknickplaats bij Moneygran Wood, een strook bos langs de River Bann.
Daar hebben we de resten van het ontbijt opgegeten en een stukje gewandeld in het bos. Daarna doorgereden richting het zuiden. Ons tussendoel was het kruis in Ardboe, aan de westkust van Lough Neagh (het grootste meer van de Britse eilanden).
Het kruis hadden we snel gevonden. Maar toen we de auto uitstapten werden we belaagd door honderdduizenden vliegen. Het was net een horrorfilm. Toch wilde ik even kijken op de kleine begraafplaats vlakbij het kruis. Ardboe is in de jaren '70 en '80 van de vorige eeuw het toneel geweest van heftige onlusten tijdens The Troubles. Veel IRA-activisten liggen begraven op het kerkhofje. Annemiek was al naar de auto gevlucht om te ontkomen aan de vliegen. Zelf heb ik snel wat foto's gemaakt van graven van prominente IRA-activisten, voordat ik ook de veiligheid van de auto weer indook. Op de foto zijn duidelijk de vele vliegen te zien.
Soms reed je met de auto door zwarte wolken vliegen, scary! En de rest van de dag hebben we vliegen doodgemept in de auto.
Het volgende doel was Mountjoy Castle, een paar kilometer verder naar het zuiden. Maar hoe we ook zochten (drie keer heen-en-weer gereden), we konden het niet vinden. Verder dan maar naar onze B&B in Portadown. Dit keer een bijzonder moderne B&B, mooie ruime kamer met ligbad (met whirlpool!).
Op de kamer lag reclame van diverse restaurants en we kozen voor een Indiaas restaurant, in het centrum van Portadown. Portadown is niet de allervrolijkste stad van Noord-Ierland. De binnenstad ziet er een beetje shabby uit. In eerste instantie hadden we onze auto geparkeerd op een heel groot maar bijna verlaten parkeerterrein. We waren al onderweg naar het restaurant toen we toch nog zijn teruggegaan om de auto te verplaatsen. We waren bang dat we de auto bij terugkeer zouden aantreffen op houten blokken...
Heerlijk gegeten bij het Indiase restaurant en om een uurtje of negen waren we terug in de B&B. Annemiek ging in bad en zelf ben ik een stuk gaan lopen. Daarna natuurlijk zelf ook even in het bubbelbad gelegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten