Aantal pageviews

Zondag 1 juni (tweede dag): wandeling in de omgeving van Tinahely (16 km - 270 m stijgen)

Om kwart voor acht opgestaan en om half negen aan het ontbijt. Madge had zelfs een menukaart, je kon van alles kiezen! Prima geregeld. Marianne koos voor een continental breakfast (geroosterd brood met kaas) en ik voor roereieren. Verder was er vers fruit, yoghurt en cornflakes. Er waren nog twee gasten, ook Nederlanders die de Wicklow Way aan het doen waren. De vrouw vertelde dat zij beiden ervaren wandelaars waren, maar dat ze toch wel veel last had van spierpijn in haar kuiten. Opbeurende berichten dus voor ons, twee totaal-niet-ervaren wandelaars...

De wandeling op onze eerste dag bestond uit een rondwandeling in de omgeving van Tinahely, totale afstand 16 km. Aan het einde van de wandeling zouden we weer terugkomen bij Sundindale House. We liepen eerst naar het zuiden, waarna we ongeveer halverwege de route van de Wicklow Way zouden oppakken.
De eerste kilometers waren niet bewegwijzerd, maar volgens de beschrijving goed te vinden. Binnen drie kwartier zijn we echter verkeerd gelopen omdat we niet goed op de kaart hadden gekeken. Toen we dat uiteindelijk wél deden bleek dat we beter konden doorlopen dan terugkeren, we zouden uiteindelijk weer op het juiste pad komen. Jammer was wel dat we hierdoor een aantal kilometers over een autoweg hebben gelopen, terwijl het de bedoeling was om langs een oude, ontmantelde spoorlijn te lopen. We spraken af nu toch écht beter op te letten.
Halverwege vonden we inderdaad de eerste wegwijzer die de Wicklow Way aangaf. In de beschrijving zagen we dat we langs een pub zouden komen (The Dying Cow) waar we zouden kunnen pauzeren aan picknicktafels. Daar hadden we veel zin in, want het was erg warm en we hadden erg veel trek in een pint Guinness! Daarbij hadden de Nederlanders die ochtend gezegd dat er ook een nest met jonge zwaluwen zat, dus zeker een bezoekje waard. Het is dan ook op z'n minst merkwaardig dat we de pub kennelijk gepasseerd zijn zonder deze te zien...
Intussen was vooral Marianne erg moe en ze had erge hoofdpijn door de hitte, dus we besloten uit te rusten bij "Mullinacuffe church", een interessante ruïne met graven uit wel 1764. Na ongeveer een uurtje zijn we verder gegaan, de route was dankzij de uitstekende bewegwijzering nu goed te vinden. Het uitzicht was steeds prachtig, Ierland is echt een heel mooi land.
Na ongeveer zeseneenhalf uur (en dat terwijl er vier uur voor stond!) zijn we uiteindelijk om een uur of zeven 's avonds aangekomen bij Sunindale House.
We konden wederom lekker buiten op het terras zitten om de route voor de volgende dag alvast te bekijken (Marianne had alle routes op aparte bladzijden gezet, wat erg handig was). Het was opnieuw heel lekker weer, tot 's avonds laat. 's Avonds naar de pub gegaan, maar Marianne hing als een dood vogeltje op de bank vanwege de hoofdpijn, dus we hebben het niet heel erg laat gemaakt. Terug in de B&B is Marianne meteen gaan douchen en naar bed gegaan. Zelf heb ik nog even in de tuin rondgelopen en met Madge gepraat. Op een gegeven moment vroeg ik haar om een Jameson. Ze keek me aan en vroeg: Shall I make that a double, love? Goh, is het zó duidelijk aan me te zien? :(~
Toen ik terugkwam op de kamer was Marianne al in diepe slaap. Zelf heb ik nog een tijdje liggen lezen, en ben om een uur of twaalf gaan slapen.

Geen opmerkingen: