Om half zeven weer wakker en daarna maar niet eens moeite gedaan om nog te slapen. Normaal gesproken vind ik het heerlijk om nog een tijdje te blijven liggen als ik wakker ben, maar niet in dit bed. Het nadeel van deze boot is dat het zitgedeelte 's avonds wordt omgetoverd tot bed voor Jacky, dus ik kan ook niet opstaan voordat zij wakker is.
Na het ontbijt het vaarplan bestudeerd om te zien waar we vandaag naartoe zouden varen. Tomás had ons gisteren aangeraden om de eerste dag te varen tot Roosky, maar onze keuze viel op Drumsna. Op de kaart stond namelijk aangegeven dat er daar een kerk is, terwijl er in Roosky niet veel te zien viel.
Maar eerst nog een laatste keer Carrick-on-Shannon in. Opnieuw wat rondgekeken en kerken bezichtigd (daar zijn er uiteraard genoeg van). In het katholieke Ierland doen ze overigens ook niet moeilijk over winkelsluitingstijden: de meeste winkels zijn op zondag gewoon open.Om elf uur zijn we gaan varen.
Via het Jamestown Canal kwamen we al vrij snel bij onze eerste sluis: Lock Albert. Daar hebben we eerste lekker zitten lunchen om de kunst van anderen af te kijken. 
Het is niet heel erg moeilijk. Je vaart de sluis in en dan geef je het touw aan de voorkant en aan de achterkant van de boot aan de sluiswachter. Die draait het touw om een bolder en geeft het aan je terug. Zelf deed ik steeds het touw aan de voorkant van de boot, Jacky deed steeds de achterkant. 
Als alle boten liggen (vaak ben je maar in je eentje) dan gaan de sluisdeuren dicht en wordt de sluis leeggepompt. Je moet dan door middel van het laten vieren van de touwen de boot stabiel houden. De sluiswachters hadden snel genoeg in de gaten dat het voor ons nieuw was en ze waren allemaal superaardig en behulpzaam.
Om kwart voor vijf zijn we aangekomen in Drumsna (Iers: Droimsnámh, dat "heuvelrug om te zwemmen" betekent). Jacky wist de boot perfect af te meren precies tussen twee andere boten in. Direct schoten twee Ierse mannen ons te hulp om de boot vast te binden.We zijn even het piepkleine dorpje (ca. 200 inwoners) ingelopen. Daar hebben we (natuurlijk) een pint Guinness gedronken en boodschappen gedaan. Het is verrassend om te zien hoeveel pubs er nog zijn in zo'n klein dorpje…
Midden in de hoofdstraat stond een werkelijk enorme vrachtwagen met een verrijdbare bioscoop erin. Het was zo op het eerste gezicht niet duidelijk waarvoor deze was bedoeld.
Voor het avondeten hebben we twee pizza's gekocht, want er is een echte oven aan boord van de boot. De pizza's hebben we buiten op een bankje aan de kade in de zon opgegeten.
Op zo'n tien meter afstand stond een bordje met 'Wildlife Park', dus na de pizza besloten we om een uurtje te gaan lopen. De naam was echter een beetje overdreven, het hele 'park' liep je in tien minuten rond…
Jacky had geen zin om nog te gaan lopen omdat ze last had van haar knie, dus ik ben nog in mijn eentje opnieuw richting het dorpje gelopen. Daar vond ik een heel oud kerkhofje waar ik natuurlijk wat foto's heb gemaakt. 
Op de terugweg werd ik aangesproken door een Ier, die vroeg of ik ook voor Anthony Trollope kwam? Huh? De Ier legde uit dat Anthony Trollope een bekende Engelse schrijver (1815-1882) was die in 1840 in Drumsna heeft gewoond, waar hij het wereldberoemde (?) boek 'The Macdermots of Ballycloran' heeft geschreven. Hij vertelde dat er speciaal daarvoor een verplaatsbare bioscoop was neergezet in het midden van de straat en dat mensen van over de hele wereld dit weekend naar Drumsna waren gekomen. Hij vond het 'total madness'.'s Avonds een potje triomino gespeeld en om half twaalf gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten