Mijn ontbijt in Nederland bestaat gewoonlijk uit een plak ontbijtkoek met een kop koffie om een uur of negen, als ik op kantoor kom. Ontbijten in Ierland is een heel ander verhaal. Mijn ontbijt bestond vandaag uit vruchtenyoghurt met muësli en grapefruitparten erdoorheen, roereieren met toast en rode en gele cheddarkaas op brood.
Om half tien zijn we op pad gegaan voor ons programma van die dag: een bezoek aan de organic gardens in Rossinver, de watervallen van Fowley en de pottenbakkerij in Belleek.
In de organic gardens hebben we een aantal uren rondgekeken. Er wordt daar veel groente en fruit biologisch geteeld voor de verkoop in biologische winkels in Ierland.
Toen ik al die groente zag groeien was ik blij met mijn besluit om thuis ook weer een groententuin te gaan aanleggen. Jaren geleden heb ik dat een paar jaar gedaan, maar eigenlijk ligt het stuk grond alweer jarenlang braak. Verse, nieuwe aarde had ik al besteld en als ik straks weer thuis ben ga ik het stuk grond aanplanten met allerlei soorten groenten.
Een bord aan het einde van het landgoed zei: Walk the woodlands en we hadden wel zin in een lange wandeling. Helaas voor ons waren de woodlands binnen een half uur rond te lopen...
Verder stond er een schattig soort heksenhuisje, dat Edith wil gaan nabouwen in haar eigen tuin. Makkelijk, als je een handige broer hebt!
Om één uur zijn we richting de watervallen gereden maar die konden we niet vinden. Toen ik het aan een Ierse man vroeg die net uit de supermarkt kwam, bood hij spontaan aan om voor ons uit te rijden. Wat zijn die Ieren toch aardig! Hij bracht ons naar de watervallen van Garrison, een plaatsje vlakbij. Leuk om gezien te hebben, maar die bedoelden we niet...
We besloten om zelf te gaan zoeken, maar ineens waren we vlakbij Belleek, waar we naar de pottenbakkerij zouden gaan. We dachten beiden dat het om ruw Iers aardewerk zou gaan, maar wat bleek: Belleek pottery is minutieus bewerkt glas en aardewerk à la oude Engelse stijl.
We waren er dan ook redelijk snel uitgekeken. Wel heerlijk geluncht daar: Edith een Brownie met room en ik een Bailey's Irish cheesecake. Echt mjammie! Nog heel even in het plaatsje zelf rondgekeken en toen teruggereden in de hoop dat we de watervallen nog zouden vinden.
Onderweg zagen we borden: Scenic Route en we besloten een stukje om te rijden en van het uitzicht te genieten. Maar we kwamen een beetje verkeerd uit en hebben zo'n 50 kilometer (!) omgereden. Uiteindelijk hebben we de auto langs de kant gesmeten en zijn we lekker een heel stuk gaan lopen langs Lough Melvin, een prachtig meer.
Daarna teruggereden naar Manorhamilton.
We hadden afgesproken om die avond niet uit eten te gaan maar gewoon iets te halen bij de supermarkt. We kochten noodles waar je alleen heet water op moet gooien plus een groentesalade en wat aardappelsalade. Van Caithleen kregen we nog tomaten, dus lekker gezond gegeten. En gedronken, want allebei een blik Guinness!
Voor bij de koffie bracht Caithleen nog chocoladecake die ze zelf had gemaakt, echt TE lekker.
Om een uur of negen ben ik alleen nog naar buiten gegaan, terug naar het bos waar we gisteravond ook hadden gelopen. Edith had geen zin en die bleef lekker op bed zitten. Het was heerlijk om helemaal alleen in dat bos te lopen, terwijl het langzaam donker werd. Gelukkig wist ik (sinds gisteravond) nu een klein beetje de weg!
We wilden vroeg gaan slapen omdat we morgenochtend vroeg weg willen. We hebben namelijk besloten om niet eerst naar Gleann Cholm Cille te rijden en onze koffers achter te laten, zoals we eerst van plan waren. Dat zou namelijk zo'n drie uur omrijden zijn over smalle weggetjes, echt gekkenwerk. We gaan nu rechtstreeks naar Donegal airport, waar we Annemiek en Aline gaan ophalen. Hopelijk passen we met zijn vieren EN alle bagage in de kleine auto, anders hebben we een probleem...
Maar voordat we gingen slapen zou Edith kaarten gaan leggen voor mij. Ik kan niet anders zeggen dan dat het een heel bijzondere avond werd. We gingen uiteindelijk pas om twaalf uur slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten